Harmke en Wiep 2016

BEZOEK CHILD SUPPORT NEPAL, KATHMANDU 2016

Op 14 april jl. maakten wij, Harmke Boringa en haar vader Wiep, een reis naar het kindertehuis van Child Support Nepal in de hoofdstad Kathmandu om de kinderen en hun ouder(s) thuis te bezoeken. Met een tussenstop in Istanbul duurde deze reis totaal nog geen twintig uren, heel vlot vergeleken bij de vorige trip zes jaar geleden van bijna veertig uren en met temperaturen toen rond het vriespunt. Op het vliegveld in Kathmandu volgde een warm onthaal door de begeleiders Pragati en Niken van het kindertehuis en werden we omhangen met een speciale begroetingssjaal. Een prachtig gebaar!

Aankomst in Kathmandu

Deze keer waren we afgeladen met spullen, omdat we ook overlevingstenten mee hadden genomen. Deze tenten zijn een gift uit Nederland en wij en de kinderen en families in Nepal zijn hier erg dankbaar voor! Tenten zijn de laatste tijd in Nepal geen overbodige luxe, omdat er na de desastreuze aardbevingen van vorig jaar nog steeds naschokken zijn en de mensen daardoor vaak op straat leven en vooral ’s nachts bij regen en kou dan in tenten kunnen slapen. Tijdens ons verblijf werd door de overheid code rood afgegeven, omdat men een aardschok van ongeveer 8 op de schaal van Richter verwachtte. Gelukkig is ons dat bespaard gebleven, maar zo’n bericht houdt je toch uit de slaap en bijna iedereen blijft tot laat buiten. Wegens het vele geblaf van de straathonden ’s nachts gebruikten we ook nu weer de oordopjes tijdens het slapen. Het ontbijt, alsook het middag- en avondeten, bestond uit rijst met een heel klein beetje aardappel met groente, iets dat ons niet onbekend voorkwam. Omdat men het met de hygiene niet zo nauw neemt, was het eten van vlees en het drinken van water uit de kraan voor ons taboe. Het vertrouwde flesje water bracht weer uitkomst.

De eerste dagen na onze aankomst hebben we besteed aan evaluatiegesprekken met de kinderen en ouder(s)/verzorger(s) van ons project. We gingen met een bus, tuk tuk (gemotoriseerde riksja met overkapping), mini bus en het laatste stuk te voet naar de kinderen thuis. Onderweg kom je van alles tegen in de grote stad met inmiddels meer dan een miljoen inwoners en ’s werelds hoogste stedelijke bevolkingsdichtheid, namelijk ruim 20.000 inwoners per km².

Het is er met name erg druk op de weg met veel lawaai van alle voertuigen die al claxonnerend hun weg door het drukke verkeer proberen te vinden. We werden geconfronteerd met een enorme stank in de overvolle straten met auto’s, motoren, koeien en honden. Vaak zie je de mensen dan ook lopen of op de motor rijden met een mondkapje of sjaal voor de mond. De koe is daar heilig en wordt helemaal ongemoeid gelaten. Als deze het verkeer hindert, wacht men geduldig tot de weg weer vrij is. Het vlees dat in Nepal gegeten wordt is niet van de ‘heilige’ koe, maar van een geit of kip. Ook valt op dat het ‘gasprobleem’ in Nepal nog steeds niet is opgelost. Er staan nog steeds meterslange (100 meter is echt niet ongewoon….) rijen met gasflessen aan kettingen in de verschillende wijken van Kathmandu te wachten om gevuld te worden. Een alternatief is het kopen van gas op de ‘zwarte markt’ maar dit is ten eerste vele malen duurder en ten tweede worden de gasflessen maar voor de helft gevuld.

Straatbeeld in Kathmandu

De aardbevingen van vorig jaar met de vele naschokken hebben grote sporen achtergelaten. Buiten de stad zijn dorpen nog steeds niet (volledig) herbouwd, omdat de wegen ernaartoe nog moeilijk begaanbaar of zelfs geheel onbegaanbaar zijn. Tevens zijn bouwmaterialen heel schaars. Vele dorpelingen trekken daarom naar de stad om te overleven en een nieuw bestaan op te kunnen bouwen. In de hoofdstad zie je dat ingestorte woningen zijn geruimd. De vele open plekken zijn daar nog de getuigen van. Beschadigde huizen worden hersteld en op veel plaatsen zijn timmerlui bezig met het maken van nieuwe funderingen.

Sporen van de aardbevingen van vorig jaar

De evaluatiegesprekken verliepen zeer positief. Tijdens deze bezoeken is weer heel duidelijk geworden waar we het voor doen. Kinderen die thuis in armoede leven, in een kamertje (soms met een paar golfplaten als dak) van een paar m² met één bed voor het hele gezin, een kastje en een kookplaat. Kinderen die normaliter niet naar school kunnen en mee moeten helpen om de kost te verdienen. Maar nu ze deel uitmaken van Child Support Nepal zijn ze optimistisch, vrolijk, zien ze er gezond uit en zijn ze gedreven om te leren en zo later een baan te kunnen vinden die hen de kans biedt om een beter bestaan op te bouwen. Niet alleen voor zichzelf maar ook voor de naasten om hen heen. Wat zijn wij toch ontzettend trots op deze kinderen!!

Huisbezoek bij Sayuna

Naast deze bezoeken hebben we ook kinderen bezocht die zich de afgelopen tijd bij Child Support Nepal hebben aangemeld om in aanmerking te komen voor een plek binnen ons project.

Tijdens deze bezoeken zijn we helaas weer veel schrijnende situaties tegengekomen. Het inkomen is zo minimaal dat er nauwelijks voldoende voedsel is, om van de hygiëne maar helemaal niet te spreken…Velen wonen in krottenwijken, in een vertrek met golfplaten dak wat niet bestand zal zijn tegen een nieuwe aardbeving (wetenschappers hebben bevestigd dat er in de toekomst nog meerdere zware aardbevingen zullen volgen). Daar tref je meestal moeders met kinderen aan, waarvan de vader drinkt of het gezin heeft verlaten. Met onze begeleiders van Child Support Nepal hebben we de juiste kinderen kunnen selecteren en binnen een week zijn ze opgenomen in ons project.

Zo ook een jongetje van bijna 5 jaar oud, die samen met zijn moeder in een koeienstal woonde. Echt een stal, waar één matras voor beiden op de grond lag en een kastje met één gaspitje. Ze waren onder valse voorwendselen meegenomen naar de stad. Er was ze veel beloofd (werk, goed onderdak, opleiding voor kind) maar helaas kwam daar niets van terecht en belandden ze in een koeienstal. Op de dag dat we ze ontmoeten zijn we meteen tot actie over gegaan. Dezelfde dag nog hebben we hen voorzien van kleding, een voorraad voedsel en medicijnen. Aajush gaat nu sinds een maand onder de vleugels van CSN naar school, moeder werkt nu als hulp op een school en ze hebben inmiddels een nieuw onderkomen.

‘ woning’ van Aajush en zijn moeder

Aajush met zijn moeder

Naast Aajush zijn er nog meer nieuwe kinderen in ons project opgenomen! Alle kinderen staan met foto en achtergrondinformatie op onze website.
In Nepal, gelegen in de Himalaya en het geboorteland van Boeddha, belijdt de meerderheid van de bevolking het hindoeïsme. Slechts iets meer dan 1 procent is Christen. Tijdens een van onze wandelingen door de straten van Kathmandu werden we gewezen op een enorme hoop puin. Het bleken de restanten te zijn van een Protestants kerkje, dat vorig jaar tijdens de eerste aardbeving volledig was ingestort. Alle 83 aanwezige kerkgangers waren hierbij omgekomen. Een trieste aanblik, mede omdat je weet dat in deze arme omgeving en onder de rampzalige omstandigheden het een lange tijd zal duren voor er weer een kerk gebouwd kan worden of er moet zich een wonder voordoen.

Door een gift vanuit Nederland hebben alle kinderen van Child Support Nepal nieuwe schoolkleren en schoenen kunnen aanschaffen. De kinderen werden één voor één gemeten door een kleermaker in z’n winkeltje van circa 2,5 bij 3,5 meter. Alle schoolkostuums worden apart gemaakt op een oude Singer trapnaaimachine, (bij de oudjes in Nederland zeker niet onbekend.) die in hetzelfde winkeltje staat. De kleding hangt niet zoals bij ons op maat in rekken in een winkel. De schoenen (zwart) zijn ongeveer op maat verkrijgbaar in een winkeltje van eenzelfde afmeting. Bijna ieder jaar hebben de opgroeiende kinderen nieuwe kleding nodig, dus kwam deze support als een groot geschenk, waarvoor onze grote dank.

Bezoek aan kleermaker

Ook was het tijd voor een uitje met alle kinderen en sommige broers en zussen en de begeleiders van ons project. Een dag met een surprise, want ze werden verrast met een sport, die daar heel weinig voorkomt, voetbal! ’s Morgens werden ze opgehaald met een schoolbus en gingen ze naar een van de weinige overdekte voetbalvelden van Kathmandu. Met een tas vol shirtjes en broekjes, thuis-tenues en uit-tenues, compleet met keeper-spullen van de voetbalclub Feyenoord, was de verrassing compleet.


Met grote ogen van verbazing en enthousiasme werden de tenues snel aangetrokken voor een potje voetbal, waarbij alle spelregels niet hélemaal werden nageleefd. Een geweldige dag die we afsloten met spelen en eten in het rustige stadspark ‘Garden of Dreams’. Daar hebben we gewandeld, spelletjes gespeeld en later hebben we nog met z’n allen patat (op één plek in Nepal verkrijgbaar) en snacks gegeten. Dit kenden de kinderen niet maar ze vonden het heerlijk! Alles ging tot op de laatste kruimel op. Het was een zeer geslaagde dag.

                                                    Het Nepalese voetbalteam van Child Support Nepal

We kijken terug op een prachtige en vooral zeer productieve reis. Het is weer een onvergetelijk bezoek geworden, waarbij het gevoel overheerst dat we met ons project echt een verschil kunnen maken voor de kinderen in Nepal en hun naaste omgeving.

Ondernemers, kerken, scholen en de vele particulieren, bedankt voor jullie bijdrage!