Vorig jaar zijn wij, Jelmer en Gerda Algra voor 9 maanden op reis geweest. We hebben prachtige landen aangedaan, en eentje daarvan was Nepal. Voor ons vertrek hadden we contact met Harmke opgenomen. We hadden via via gehoord dat ze “iets” hadden opgezet en omdat wij toch in de buurt kwamen, dachten wij dat we misschien ook wel een steentje konden bijdragen. Maar hoe we dat zelf in ons hoofd hadden en waar zij behoefte aan hadden, wisten wij toen ook nog niet. Toen Harmke op een avond meer had verteld over hun project, werden we wel erg enthousiast! Geweldig wat er was opgezet en we werden steeds nieuwsgieriger naar het project, alsook het land Nepal.
.
Na een aantal maanden – onze reis begon namelijk niet in Nepal – hadden Harmke en haar vriendin zoveel voor ons geregeld dat het wel leek of we in een warm bad terecht kwamen. We werden door een gezamenlijke vriend opgevangen, Rajesh en zijn familie. We kregen Nepalese en culturele les van Rajesh en kregen heerlijk eten van zijn vrouw Bandana. Na kennis te maken met het gezin Rajesh, maakten we later kennis met Niken en Pragati en de kinderen van het tehuis. Ook hier kregen we een hartelijk welkom en zagen we onze ogen uit in het geweldig huis van dit project. .
We hadden daarvoor een prachtige trektocht gemaakt door de himalaya en daar hadden we toch veel armoede gezien en kinderen die onder erbarmelijke omstandigheden moesten wonen. Dit huis was zeker anders, een mooi huis met goede bedden, schoon sanitair en genoeg ruimte. Omdat we toch iets wilden toevoegen aan ons verblijf in Nepal, hebben we in die twee weken geholpen op de Children Model School. Dit was ook gelijk de school waar de kinderen van het tehuis naartoe gaan en waar Niken en Pragati een poosje les hebben gegeven. Deze school zag er ook goed uit. Kleine klasjes vergeleken met de openbare school en de kinderen zaten netjes in de kleding. .
In de twee weken dat we hebben gelogeerd bij zowel Rajesh als Niken en Pragati en de kinderen hebben we ervaren als een enorm mooie periode waar we een heleboel lol hebben gehad en we denken dat wij bijna meer geleerd hebben van de kinderen en over hun cultuur dan dat zij van ons hebben geleerd! .
De kinderen wachtten ons elke dag op, op het moment dat wij het schoolplein opkwamen, dan hadden we hordes kinderen om ons heen. Op de een of andere manier vonden ze ons toch wel erg interessant. Zeker Jelmer met zijn 1,97m en blonde haar! Gelukkig leren de kinderen in Nepal al op vroege leeftijd Engels en daardoor konden we heel goed met elkaar communiceren. .
Het verblijf bij Niken en Pragati was erg bijzonder. Op de vrije dagen hebben ze ons meegenomen naar verschillende bezienswaardigheden, we zijn bijvoorbeeld op een zaterdagmiddag naar een vriend van Niken in Kirtipur geweest. Kirtipur is een Newari dorp waar mensen in huizen van klei wonen. Niken en Pragati hebben ons echt een thuis gevoel gegeven tijdens ons verblijf bij hun, zelf zo ver van huis. Pragati met haar voorbeeldige kookkunsten en Niken met zijn eeuwige lach en enthousiasme! .
.
Even een klein verslagje uit ons dagboek op maandag 26 nov 2007: .
“Vandaag heb ik klas 6 lesgegeven, en ik was helemaal verrast want ze kenden het liedje “Sinterklaas Kapoentje” nog die ik vorige week voor hun had gezongen toen we het over Nederlandse tradities hadden gehad en dus over “onze” sinterklaas. En omdat ze zo ontzettend graag muziek horen, moest ik dus iets van mezelf laten horen. Heb later nog met hun “Head, shoulders, knee and toe” gezongen, vonden we helemaal geweldig!” .
.
Wij willen nogmaals iedereen bedanken voor deze geweldige tijd! En natuurlijk in het bijzonder Niken en Pragati en de kinderen en de Familie Rajesh! .
.
Jelmer en Gerda Algra